Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

ΟΚ. Το ομολογώ. Ο τίτλος είναι προβοκατόρικος για να διαβάσετε το άρθρο!

ΟΜΩΣ….

Ζούμε στην εποχή της κυριαρχίας του Σατανά. Το εννοώ.

Το εννοώ πέρα από θεολογικές και θρησκευτικές ερμηνείες.

Ζούμε στην εποχή του Αντιπάλου του Ανθρωπίνου Γένους, στην εποχή του Αντιπάλου του Θεού.

Δεν έχει κέρατα αυτός ο Σατανάς, ούτε θα τον δείτε να χορεύει στο Σεληνόφως. Δεν απαιτεί την αιματηρή θυσία Παρθένων. Απαιτεί –και ήδη του έχει δοθεί- η θυσία όλου του ανθρωπίνου γένους.

Καταλαβαίνω ότι οι παραπάνω δηλώσεις ακούγονται απόλυτες, τρομαχτικές, μεσαιωνικές ίσως, με μια γερή δόση Ιεράς Εξέτασης. Όμως το εννοώ.

Σε όλες τις θρησκείες, υπάρχει η προσωποποίηση του Κακού. Σατανάς, Διάβολος, Ιμπλις κλπ Και όλοι αυτοί οι κακοί έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Την αρνητικότητα, την απόρριψη, την εναντίωση στην ύπαρξη, στο ΟΝ.

Όλα αυτά τα ονόματα εκφράζουν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα. Την αστόχαστη άρνηση, την κενή αντίθεση την αντίθεση χωρίς θέση.

Κι αυτή η οντότητα έχει ως όπλα το ψεύδος, την διαστροφή της λογικής, την κενή οργή και, εν τέλει, την παράνοια.

Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη Σιδηρά και Χρυσή Διαθήκη αναφέρει μια πολύ σοβαρή φράση: «Ο Διάβολος δεν σε σπρώχνει. Σε έλκει». Και ο σημερινός κόσμος έλκεται από μια τεράστια Διαβολική ρουφήχτρα: Την άρνηση στην πρόοδο και την προτροπή προς μια αυτοκαταστροφική αδράνεια. Ανόητα, ακαλλιέργητα πλήθη βρίσκουν την αυτοδικαίωσή τους ουρλιάζοντας την αρνητικότητα στους δρόμους. Αυτοχαρακτηρίζονται «επαναστάτες» γιατί η αρνητικότητα είναι εύκολη. Δεν χρειάζεται αιτιολογία, δεν χρειάζεται προτάσεις.

Κι αν η παραπάνω θεολογική – μεταφυσική προσέγγιση τρομάζει πολλούς, μπορούμε να δούμε ακριβώς την ίδια διαδικασία μέσα από την ματιά της επιστήμης της φυσικής.

Η καταστροφική δύναμη του Σύμπαντος, ο Σατανικός του Νόμος, ονομάζεται «Εντροπία». Είναι ο Νόμος που κάνει όλη την ενέργεια του Σύμπαντος να καταπίπτει στην χαμηλότερη ποιότητα ενέργειας, την θερμότητα. Είναι αυτός ο Νόμος που απαγορεύει στα κομμάτια ενός σπασμένου ποτηριού να ξαναγινούν ποτήρι, αν τους προσδώσουμε την ίδια ποσότητα ενέργειας που χρειάστηκε για να σπάσει. Και σε προσωπικό επίπεδο είναι η δύναμη που κάνει τόσο εύκολη την άρνηση των διαφόρων κοινωνικών κινημάτων και τόσο δύσκολη τη διάχυση δημιουργικών απόψεων.

Ο αντίθετος Νόμος ονομάζεται «Ενθαλπία» και είναι η θαυματουργή αιτία που δίνει στα αποτελέσματα μεγαλύτερη ενέργεια από αυτή που διαθέτουν τα αίτια. Στην ζωή μας είναι τα υπέροχα αποτελέσματα της δημιουργικής –και κουραστικής- εργασίας.

Οι άνθρωποι, σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, από τους πρώτους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας μέχρι τη σύγχρονη επιστημονική κοινότητα, γνωρίζουν ότι ο αντίπαλος της ζωής είναι η αδράνεια, η ακινησία. Κι αν υπάρχει Σατανάς, έχει αυτή τη μορφή. Τη μορφή της άρνησης, της παραίτησης επειδή «υπάρχουν παγκόσμιες συνομωσίες», της διάδοσης τερατωδών φημών που παραλύουν οποιαδήποτε δημιουργική διάθεση, της προτροπής «όχι σε όλα», της άρνησης χωρίς πρόταση. Και για όσους ασπάζονται την χριστιανική διδασκαλία, δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός ονόμαζε την διδασκαλία του «Οδό» που προϊδεάζει στην κίνηση.

Η ανθρωπότητα, η Ευρώπη, η Ελλάδα κι ο καθένας μας ξεχωριστά, σε μια τόσο ρευστή περίοδο, πρέπει να πάρει μια κρίσιμη απόφαση. Θα προχωρήσουμε ή θα αφεθούμε στην αδράνεια της Εντροπίας, του Σατανά.

Σε μια τέτοια περίοδο δεν έχει σημασία αν θα αντιμετωπίσουμε την κρίση αυτή με φυσική ή μεταφυσική διάθεση. Σημασία έχει ότι πρέπει να προχωρήσουμε συστρατευόμενοι με τον δημιουργικό παράγοντα, δημιουργώντας μια νέα ανθρωπότητα, προτάσσοντας την ελπίδα του μέλλοντος από την νεκροφιλία του παρελθόντος.

Και να ακολουθήσουμε την προτροπή του Χριστού, όταν κάποιος νέος του είπε ότι θα τον ακολουθούσε, αρκεί πρώτα να έθαβε τον πατέρα του: «Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους».