ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ...

Κι αφού έχει αρχίσει να καταλαγιάζει η χαρούμενη ατμόσφαιρα των ημερών και αφού αρχίζουν να σώνονται και τα συγχαρητήρια στα παιδιά που πέρασαν σε Ανώτατα Ιδρύματα και στους γονείς τους, θέλω να πω δυο λόγια για τα παιδιά που έμειναν απέξω. Όχι λόγια παρηγοριάς... Λόγια που εκφράζουν μια πραγματικότητα όπως, τουλάχιστον, την έζησα και την ζω εγώ.
Κάθε άνθρωπος, ειδικά κάτω από έντονο στρες. έχει την τάση να θεωρεί πως αυτό που βιώνει ο ίδιος είναι και η πραγματική "πραγματικότητα", με άλλα λόγια στη δική σας περίπτωση πιθανών να πιστεύετε ότι η μη εισαγωγή σας σε μια σχολή είναι και το τέλος του κόσμου. Το ξέρω γιατί το είχα βιώσει κι εγώ. Ήμουν κι εγώ ένας που έμεινε απέξω.

Πρέπει να σας πω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, είτε ξαναδώσετε εξετάσεις είτε όχι, πρέπει να ξέρετε ότι η ζωή είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. ούτε η συμμετοχή σας σε ΑΕΙ εγγυάται μια ευτυχισμένη ζωή, ούτε η αποτυχία σας σημαίνει κάτι. Ο μόνος τρόπος να την διαχειριστείτε είναι να είστε συνεχώς ΠΑΡΟΝΤΕΣ στη ζωή σας, την πόλη σας, τις παρέες σας.
Στην κοινωνία, έξω στη ζωή, πολύ συχνά μεγαλύτερη σημασία έχει αν μπορείς να κάνεις κάτι σωστά παρά τα πτυχία που έχεις. Μπορείς να καλλιεργήσεις καλά, να φτιάξεις ωραία γλυκά, νόστιμο καφέ; Μπορείς να εξυπηρετείς κόσμο και να τον κάνεις ευτυχισμένο; Μπορείς να αφιερωθείς σε ένα σκοπό δίνοντας ό,τι καλύτερο έχεις; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ και της συνακόλουθης ευτυχίας!

---> Κι αν παρατηρήσετε, θα δείτε πολλούς επιτυχημένους επιχειρηματίες, επαγγελματίες αλλά και υπαλλήλους που έχουν δύο κοινά: Δεν σπούδασαν ποτέ αλλά δεν άφησαν ευκαιρία που να μην κυνηγήσουν!

ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ!!!
Θέλετε να ξαναδώσετε; Ξαναδώστε!
Θέλετε να βγείτε στην αγορά; Βγείτε!
Θέλετε να σπουδάσετε μια τέχνη; Σπουδάστε την!
Δώστε όμως τον καλύτερο εαυτό σας και μη φοβάστε. Η ζωή και η κοινωνία θα σας το ανταποδώσει.
Και μην ξεχνάτε... Κάθε εμπόδιο για καλό!!!
Ξέρω τις σας λέω